چیست این زندگی؟

تا کی در انتظار شنیدن آهنگ صدایش؟

تا کی با گریه شب هایم را به سحر برسانم؟

تا کی نبودنش و ندیدنش آزارم خواهد داد؟

چیست این زندگی؟

مقصودش چیست؟

انتهایش نصیب کیست؟

این را با تمام وجود می گویم

که ای زندگی هرچه خواهی با من کن

اما این را بدان تا ابد با خاطره هایش زندگی خواهم کرد ،

آری توانستی از من جدایش کنی

جسمش را از جسمم جدا کردی ،

اما افسوس که هیچگاه روحش از من جدا نخواهد شد ،

با عشقش چنان زنجیری ساخته ام

و بر گردن افکنده ام که هیچگاه از هم نخواهد گسست

دل در گرو مهربانی اش با لذت دنیا

بی او هیچکس در کوچه پس کوچه های دلم جایی نخواهد یافت

این دل تا بی نهایت تقدیم به اوست